wiersze motywacyjne
Poniżej recepta na szczęście! Do pokonania masz jednak wiele wyniszczających, utartych schematów myślenia a tym samym zachowania. Wolność to świadomość życia!
Wolność, rozwój, dobra droga,
świadoma uważność i otwarta głowa,
oto jest przepis na szczęśliwe życie –
zero ryzyka, czego się boicie?
W życiu prawie każdego człowieka przychodzi moment „PRZEBUDZENIA”, czasem jest to kwestia przypadku, a czasem po prostu świadoma decyzja. I właśnie takiej samoświadomości Ci życzę, bo niekiedy musi dojść niestety do tragedii, żeby człowiek zrozumiał co posiada, jakie ma potrzeby lub gdzie popełnia błędy. Zachęcam Cię serdecznie abyś zamiast obserwowania życia zajęła się jego kreowaniem. Świadomie, odważnie i odpowiedzialnie. Nikt inny nie jest w stanie zmienić Twojego życia, tylko Ty masz tak potężną władzę, zechciej wykorzystać swoją moc!
Psychiczny zabójca nie ma do ciebie dostępu,
gdy wciąż penetrujesz wnętrze swojego postępu.
Wzmocni to twą siłę, czujność bystry wzrok i woń,
nie gódź się być łupem, stań do walki, ładuj broń!
Szukaj dróg i odpowiedzi, kluczy do kolejnych drzwi.
Chcij z letargu się wybudzić, niech twe życie szczęściem brzmi!
Nie akceptuję postawy braku tolerancji, co nie oznacza, że jej nie szanuję… to dość nagminnie spotykana nasza polska przywara, którą jednak chciałabym wyplenić ze swojego otoczenia 😉
Każdy jest na swój specyficzny sposób upośledzony
dlatego z szacunkiem się odnoś do męża czy żony,
kulawego, vegana, geja, beżowego…
Każdy lubi co innego i to sprawa jego!
Niech żadne różnice w religiach, poglądach,
ubraniu, zachowaniu, wyglądzie czy sądach,
nie mają znaczenia i czy baba czy chłop:
dyskryminacji, nietolerancji, rasizmowi – STOP!
Od siebie więcej wymagaj niż od innych,
nie szukaj dziury w całym, ani kto jest winny!
Żyj własnym życiem, umysł swój otwórz,
nie akceptuj wszystkiego, toleruj po prostu…
Prywatny kodeks moralny miej za wzór,
piętnowanie różnic zawsze sprawia ból.
Czy pomyśleć byś mógł,
że INNY to nie wróg!?
Wspominałam już, że uprawiam tu ekshibicjonizm duszy, prawda? Ale nie tylko…:-)
– Aniu, kim jak będziesz duża zostać byś chciała?
– Królewną! I psa będę miała – odpowiedziała
– Dlaczego akurat królewną? – ciotka się zaśmiała.
Wyznać nie umiała, dzisiaj by wiedziała…
Chciała się czuć wyjątkową uwagą otoczona.
Niż zamczysko, tron, berło i diamentowa korona,
bardziej interesowało ją bogactwo duszy,
skarby zaś serca bliższe jej były od kontuszy.
Pragnęła też rządzić, lecz nie podwładnymi,
tylko podświadomością i myślami swymi.
Fosą się otoczyć z dobrych słów, wierszy i książek,
nie czekać, aż wyzwoli ją na białym koniu książę.
Upłynęło wiele czasu zanim w końcu zrozumiała,
że oprócz tego co sobie da, nic nie będzie miała.
Długo błądziła w puszczy sensu, drogi swej szukała,
w odkrywaniu misji życia nigdy się nie poddawała.
Zjawiało się rycerzy chmara, z bliska i z daleka,
kochała, porzucała, nie drgała jej nawet powieka.
Dopóty czekała aż pojawi się wybawca,
Dopóki odkryła klucz do wnętrza swego skarbca.
Poznała swe marzenia, misję i pragnienia,
a stąd już prosta droga do samospełnienia.
Nie wiedziała nawet, że ma dar tworzenia,
chciała nimi obdzielić też inne istnienia.
Otoczona dziećmi oraz zwierzętami,
czas swój dzieliła też ze staruszkami.
Ćwiczenia im z psami organizowała,
energia, radość, miłość ją przepełniała.
I gdy podążyła za serca swym biciem,
zdziwiona była tym nagłym odkryciem!
Ujawniła się miłość do wierszy pisania
i przyjemność z tworzenia oraz pomagania.
W oczach swego psa czytała miłość i cześć –
czuła się jak „Królewna”, chciał jej z ręki jeść.
Spełniają się zatem dziecięce marzenia,
Tobie też się ziszczą, tylko miej pragnienia!
Slowlife, slowfood, slowfashion, slow…slow – bombardują nas media nowym stylem życia, nawołując do zwolnienia obrotów i uważnego kontemplowania świata. Trochę mnie to wkurza, bo nie lubię jak ktoś mi mówi co mam robić, no chyba, że jest to moja własna intuicja.
Uważnych chwil w świadomym życiu Wam wszystkim życzę.
Według mnie to właśnie oznacza wolność!
Leżę na hamaku zaglądając papierówce pod spódnicę…
Szum ciszy przerywany świergotem, skrzekiem i bzykaniem…
Błękitne obłoki przebijają przez kołyszące owoce gałęzie.
Kłębią się głębią zapachy soczyste…
Matka natura przytula mnie do swej obfitej piersi i karmi.
Bujam się, scalam, zwijam w embrion, śnię…
Czy się jeszcze kiedyś obudzę?
Gdy ponury żniwiarz znów stanie u drzwi,
nie będę gotowa ani ja, ani ty.
Życie to niezwykły dar,
wyssij z niego cały czar.
Jeśli coś się w duszy tli,
pozwól, niech to z ciebie wybrzmi.
Pokaż, co ci w sercu gra,
może został miesiąc – dwa…
Wypręż pierś i ruszaj w drogę!
Poczuj, usłysz, zobacz, powiedz …
ODNOWIONA i POTĘŻNA,
jesteś sobą też bez męża.
Gdy poczujesz krwi krążenie,
WNET ZROZUMIESZ PRZEZNACZENIE…
Otoczeni smutkiem,
ze strachu przed jutrem,
z dziś się okradamy,
wcale nie wzrastamy.
Zamknij wstyd i lęk na klucz,
na życia żniwa wyruszaj już.
Serce i oczy otwórz szeroko,
w swe przeznaczenie ufaj głęboko.
Kocham spacery z samą sobą i psem:
radość i harmonię pachnące lasem.
Spotykam dobrych, pięknych ludzi wielu,
prawda i miłość wiodą mnie do celu.
Słońce odstrasza czarnej myśli cień –
wdzięczna, szczęśliwa chwytam każdy dzień…
Coś bym odkopała albo posadziła,
wyrwała z korzeniami tudzież ulepiła,
konno pojeździła, poćwiczyła, zatańczyła,
nie ma takiej siły, która mnie powstrzyma…