wiersze rozwojowe dla kobiet
Rozpoznaj swe doznania, emocje, możliwości
Prawdziwe potrzeby, marzenia, wartości
Żyj własnym życiem, świadomie, odważnie
Prowadząc kierownicę swych myśli UWAŻNIE
Bądź jak dzban pełen wody dla spragnionej siebie
Gdy go nie napełnisz, to nic nie nalejesz
Stań się swym przyjacielem, opiekunem troskliwym
Jesteś źródłem dobrobytu swego i rodziny
Nie obawiam się mówić co jest dla mnie ważne
Wolę bardziej niż lubianą być jednak odważną
Nie leży w mej naturze też spuszczanie głowy
Co jest czasem utrapieniem mej drugiej połowy
Gdyby każda z kobiet wyszła w końcu z cienia
Wyciągnęła dłoń do drugiej, czuła że coś zmienia
Dobrem, siłą wewnętrzną, wytrwałością, odwagą
Zdobyły byśmy wtedy nad światem przewagę
Dość już męskich rządów, na liderki – kobiety!
Zbyt dużo dzieci z głodu umiera niestety
Większość zwierząt w schroniskach już z nich nie wychodzi
Handlarzowi cudzym ciałem dobrze się powodzi
Nie dam zamknąć sobie ust, świat piękny być może
Jeśli tylko kobieta kobiecie z serca dopomoże
Gdy wszystkie z liderkami serca się utożsamimy
Razem, nie przeciw sobie, lepszy świat stworzymy.
Dźwigasz swój kosz życia tyle lat już
Poza ciężkimi chwilami coś miłego tam włóż
To czym go wypełnisz to decyzja twoja
lecz zamienić głazy w pióra już najwyższa pora
Kamienie to żal za krzywdy i trudy wędrówki
Złe momenty, brak oparcia, oceny, urazy, wymówki
Dzięki piórom się wzbijesz – bo skrzydła zbudujesz
Ku wolności, pięknu, szczęściu czym prędzej pofruniesz
Pozwól swoim skrzydłom rosnąć by wyzwolić serce
Niechaj przykład z Ciebie biorą dumni spadkobierce
Przebacz winy, kosz opróżnij, pluj na bylejakość
Mądrość z dobrem rozsiewaj pielęgnując życia jakość
Resztki złudzeń pogrążone w zmierzchu uczuć i rozczarowania,
nerwy, pretensje, maski, słowa bez znaczenie, urwane zdania,
szyderstwa zamiast marzeń, zwątpienie, jad trujący myśli,
dawna legenda namiętnej miłości niech nam się dziś przyśni
i wzejdzie jak ta tęcza w rzeczywistości prozy życia szarej
ciebie, mnie i nasze dusze bez koloru ożywić nawzajem.
Każde dziecko to zupełnie inny świat do odkrycia. Udanego poszukiwania;-) Powodzenia!
WY-CHOWANIE to:
– WYDOBYĆ z wewnątrz głębi skryte skarby
– POKAZAĆ życia kolorowe barwy
– WYPLEWIĆ niedbalstwo oraz egoizm
– STUDIOWAĆ jak dobrze działa metabolizm
– NAUCZYĆ jak z porażek czerpać też radości
– WYBUDZIĆ z narkozy nieświadomości
– UCZYĆ z poszukiwania wiedzy zadowolenia
– DOCENIAĆ starania, nie hodować lenia
Teoria całkiem prosta lecz z praktyką gorzej,
wewnętrzny przyjaciel zawsze ci pomoże.
Dzieci WY-CHOWANE tryskają radością,
gdy sam esencję życia wyciskasz z wdzięcznością.
Poniżej recepta na szczęście! Do pokonania masz jednak wiele wyniszczających, utartych schematów myślenia a tym samym zachowania. Wolność to świadomość życia!
Wolność, rozwój, dobra droga,
świadoma uważność i otwarta głowa,
oto jest przepis na szczęśliwe życie –
zero ryzyka, czego się boicie?
W życiu prawie każdego człowieka przychodzi moment “PRZEBUDZENIA”, czasem jest to kwestia przypadku, a czasem po prostu świadoma decyzja. I właśnie takiej samoświadomości Ci życzę, bo niekiedy musi dojść niestety do tragedii, żeby człowiek zrozumiał co posiada, jakie ma potrzeby lub gdzie popełnia błędy. Zachęcam Cię serdecznie abyś zamiast obserwowania życia zajęła się jego kreowaniem. Świadomie, odważnie i odpowiedzialnie. Nikt inny nie jest w stanie zmienić Twojego życia, tylko Ty masz tak potężną władzę, zechciej wykorzystać swoją moc!
Psychiczny zabójca nie ma do ciebie dostępu,
gdy wciąż penetrujesz wnętrze swojego postępu.
Wzmocni to twą siłę, czujność bystry wzrok i woń,
nie gódź się być łupem, stań do walki, ładuj broń!
Szukaj dróg i odpowiedzi, kluczy do kolejnych drzwi.
Chcij z letargu się wybudzić, niech twe życie szczęściem brzmi!
Nienawidzę polityki. Brzydzę się nią, jak każdą manipulacją zresztą… Jednak w dobie obecnych wydarzeń politycznych, zmierzających do zaostrzenia ustawy antyaborcyjnej, nie mogę ani siedzieć cicho, ani nawet pisać szeptem. Muszę to po prostu wykrzyczeć! MY KOBIETY MAMY MÓZGI! Możemy się nimi posługiwać! Możemy dokonywać wyborów, nawet tych najtrudniejszych i ponosić za nie odpowiedzialność! NIKT NAM NIE MUSI MÓWIĆ CO MAMY ROBIĆ A CZEGO NIE MOŻEMY! Nie ma we mnie zgody na to, by kobiety poświęcały wolność i życie w imię ideologii!
Panowie w krawatach czy też w sutannach
decydujcie o swoich dzieciach czy pannach!
A mój brzuch to wyłącznie jest moja sprawa
i nikt z was nie ma moralnego prawa
rozliczać mnie z mojego do życia szacunku,
miłości, cierpienia, decyzji, stosunku!
Od obłędu władzy są wyższe wartości!
Świętość cudzym kosztem? – ZNAK AMORALNOŚCI!
Wierni od Kościoła uciekają tłumem,
hipokryzji nie mogąc ogarnąć rozumem…
Sumienie, empatia, kompromis, demokracja?
Czy pogarda, nienawiść i dyskryminacja?
Wojnie Polsko-Polskiej dziś zadajmy kłam
zostawiając wybór w rękach każdej z mam!
Gwałcicielom do ojcostwa prawa nie przyznajmy!
Śmierci i samobójstw kobiet nie czekajmy!
Niech Polska się wreszcie wyzbędzie głupoty,
i zrówna nasze prawa do tych z Europy!
Wspominałam już, że uprawiam tu ekshibicjonizm duszy, prawda? Ale nie tylko…:-)
– Aniu, kim jak będziesz duża zostać byś chciała?
– Królewną! I psa będę miała – odpowiedziała
– Dlaczego akurat królewną? – ciotka się zaśmiała.
Wyznać nie umiała, dzisiaj by wiedziała…
Chciała się czuć wyjątkową uwagą otoczona.
Niż zamczysko, tron, berło i diamentowa korona,
bardziej interesowało ją bogactwo duszy,
skarby zaś serca bliższe jej były od kontuszy.
Pragnęła też rządzić, lecz nie podwładnymi,
tylko podświadomością i myślami swymi.
Fosą się otoczyć z dobrych słów, wierszy i książek,
nie czekać, aż wyzwoli ją na białym koniu książę.
Upłynęło wiele czasu zanim w końcu zrozumiała,
że oprócz tego co sobie da, nic nie będzie miała.
Długo błądziła w puszczy sensu, drogi swej szukała,
w odkrywaniu misji życia nigdy się nie poddawała.
Zjawiało się rycerzy chmara, z bliska i z daleka,
kochała, porzucała, nie drgała jej nawet powieka.
Dopóty czekała aż pojawi się wybawca,
Dopóki odkryła klucz do wnętrza swego skarbca.
Poznała swe marzenia, misję i pragnienia,
a stąd już prosta droga do samospełnienia.
Nie wiedziała nawet, że ma dar tworzenia,
chciała nimi obdzielić też inne istnienia.
Otoczona dziećmi oraz zwierzętami,
czas swój dzieliła też ze staruszkami.
Ćwiczenia im z psami organizowała,
energia, radość, miłość ją przepełniała.
I gdy podążyła za serca swym biciem,
zdziwiona była tym nagłym odkryciem!
Ujawniła się miłość do wierszy pisania
i przyjemność z tworzenia oraz pomagania.
W oczach swego psa czytała miłość i cześć –
czuła się jak „Królewna”, chciał jej z ręki jeść.
Spełniają się zatem dziecięce marzenia,
Tobie też się ziszczą, tylko miej pragnienia!
Slowlife, slowfood, slowfashion, slow…slow – bombardują nas media nowym stylem życia, nawołując do zwolnienia obrotów i uważnego kontemplowania świata. Trochę mnie to wkurza, bo nie lubię jak ktoś mi mówi co mam robić, no chyba, że jest to moja własna intuicja.
Uważnych chwil w świadomym życiu Wam wszystkim życzę.
Według mnie to właśnie oznacza wolność!
Leżę na hamaku zaglądając papierówce pod spódnicę…
Szum ciszy przerywany świergotem, skrzekiem i bzykaniem…
Błękitne obłoki przebijają przez kołyszące owoce gałęzie.
Kłębią się głębią zapachy soczyste…
Matka natura przytula mnie do swej obfitej piersi i karmi.
Bujam się, scalam, zwijam w embrion, śnię…
Czy się jeszcze kiedyś obudzę?